در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است...

در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است...

یازدهم شعبان به مناسبت تولد حضرت علی اکبر علیه السلام، روز جوان نامیده شده است. جوانی که همراه پدربزرگوارش به کربلا رفت و حماسه آفرید. حالا ماییم و راه آن جوان دلبند ابا عبدالله علیه السلام. یک جوان مسلمان باید به تاسی از حضرت علی اکبر علیه السلام در مسیر دینداری و خداباوری باشد و ملتفت باشد. همانطور که در روایت داریم[1]؛ در جوانی پاک بودن و اهل عبادت بودن مانند برتری پیامبران بر سایر مردم است و شاعر آنرا به رشته نظم در آورده:

در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است
ورنه هر گبری به پیری می شود پرهیزگار

از آنجا که جوانی فصل نشاط و هیجان است، شیطان می خواهد که جوان شور و نشاط خود را در معصیت خدا صرف کند و به احادیثی همچون حدیث ذیل از رسول خدا صلی الله علیه و آله ــ که جوان را به اطاعت خدا دعوت می کند ــ بی اعتنا باشد. «إنَّ اللّه یُحِبُّ الشّابَّ الَّذى یُفنى شَبابَهُ فى طاعَةِ اللّه؛ خداوند جوانى كه جوانى اش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.»[2]

توجه: متاسفانه کسانی هستند که شبهه می کنند؛ اسلام می خواهد با توجه دادن جوان به معنویت و اطاعت خدا، او را از هیجان و شور جوانی بیندازد؛ خیر، به هیچ وجه اینگونه نیست. چنان که مولا امیرالمومنین علیه السلام در حدیثی گرانسنگ در ذیل آیه 77 سوره قصص می فرمایند: «فی قَولِ اللّه عَزَّوَجَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصیبَكَ مِنَ الدُّنیا لا تَنسَ صِحَّتَكَ وَ قُوَّتَكَ وَ فَراغَكَ وَ شَبابَكَ وَ نَشاطَكَ اَن تَطلُبَ بِهَا الخِرَةَ؛ درباره آیه؛ سهم خود را از دنیا فراموش مكن...[یعنى] سلامتى، توانایى، فرصت، جوانى و شادابى ات را فراموش مكن، تا با آنها، آخرت را به دست آورى.»[3]

می شود در عین حال که شور جوانی داشت، از حرام های خدا نیز پرهیز کرد و گرفتار هزار آلودگی و تهمت نشد؛ می شود شور جوانی داشت و چشم و دل خود را نیز پاک نگاه داشت، می شود جوان جویای نام و جویای کار و فعالیت بود و در عین حال، حلال و حرام خدا را در اقتصاد و کار، مد نظر قرار داد...

خدایا جوانان ما را همچون حضرت علی اکبر(علیه السلام) در مسیر معنویت و پاک بودن، قرار بده. آمین.

پی نوشت:
1ــ اشاره داره به روایت: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): فضل الشاب العابد الذی تعبد فی صباه علی الشیخ الذی تعبد بعد ما کبر سنه کفضل المرسلین علی سائر الناس؛ برتری جوانی که در جوانی خدا را عبادت می کند بر پیری که پس از پیر شدن به عبادت می پردازد، مانند برتری پیامبران الهی نسبت به دیگران است.[میزان الحکمه، ج 5، ص 9]
2ــ نهج الفصاحه، ص316 ، ح 800.
3ــ قصص، آیه 77 ؛ معانی الاخبار ص325.